Axelle, één van onze Re-Mind collega's deed mee met de marathon van Parijs, de op één na grootste marathon in de wereld. In deze blog vertelt ze hoe ze de aanloop ernaar toe beleefde en hoe rust en focus centraal stonden bij het behalen van de finishlijn.

Niet enkel op sportief maar ook mentaal vlak leerde ik veel uit het leven naar een marathon toe. Als eerste leerde ik dat het lichaam en de geest tot meer in staat is dan je zelf denkt. Begin september dacht ik nooit 42 km te kunnen lopen en de dag nadien nog ‘normaal’ te kunnen wandelen.

Bij mijn voorbereiding stonden 2 termen steeds centraal: focus en rust. Deze twee termen kregen een volledig nieuwe betekenis tijdens de aanloop naar de marathon. Waar focus vroeger voor enkele uren op rij belangrijk was, moest dit nu voor enkele maanden op rij. Focus op niet enkel het sportieve aspect van de uitdaging maar ook voeding werd een belangrijk onderdeel. Naar het einde toe bleek dit ook moeilijker te worden, de vorm was er maar toch was er geen ruimte om ‘vals te spelen’.

Na inspanning komt ook ontspanning. Dit bleek mij niet altijd even gemakkelijk af te gaan. Rusten en lang stilzitten is niet voor mij weggelegd en ook dat werd een flinke uitdaging. De rustdagen zijn namelijk even belangrijk als de trainingsdagen zelf en hoewel ik hier in het begin niet mee akkoord ging, moest ik later mijn mening herzien. Rust is niet slecht, het is zelf iets heel belangrijk om vooruit te kunnen gaan. Zowel op sportief als persoonlijk vlak. You can’t pour from an empty cup is hier wel een toepasselijke uitdrukking. Als je wil doorgaan en resultaten bereiken moet je soms even stilstaan om je batterijen opnieuw op te laden.

Tot op vandaag pluk ik nog steeds de vruchten van de sportieve en mentale prestatie die ik afleverde. Sporten blijft nog steeds een belangrijk onderdeel van mijn routine in het helpen om mijn hoofd helemaal leeg te maken en de ene voet na de andere te kunnen zetten tijdens drukke periodes.